2023-05-03

In de herkansing…

In de winter is het tijd om het afgelopen tuinjaar eens goed onder ogen te zien. Wat ging er goed, wat was fout en voor verbetering vatbaar. Het ontwerpen en onderhouden van een tuin of die nu groot is of klein vraagt voortdurend om bijsturing. De natuur laat zich niet dirigeren. Droogte in het groeiseizoen, wateroverlast in de winter, bomen, heesters en planten moeten er maar tegen kunnen. Over het algemeen doorstaan ze de weersomstandigheden goed. De mislukkingen zijn vaak menselijke fouten. Doorgaans onbedoeld,  vaak gestoeld op te weinig praktijkkennis.
Zo las ik twee boeken over het voedselbos. Ze waren zo interessant dat ik ze steeds weer opnieuw opensloeg en herlas. We deden dus kennis op uit betrouwbare bron…..dacht ik…..
Ik zal het uitleggen:
Toen we begonnen met de Generatietuin kwam er een enorme uitdaging op ons af. Er lag een beplantingsplan, maar dat was niet één op één te gebruiken. Veel voedselbosstruiken en bomen bleven zoals gepland was, maar in de sierborders is flink wat veranderd. Voor het struik- en bomendeel hadden we kruipbraam en kruipframboos gedacht. Volgens de boeken was dit een geweldige oplossing om snel en effectief de bodem te laten begroeien. Het is wintergroen, beloopbaar als er geoogst moet worden en geeft bovendien eetbare vruchten. Enthousiast gemaakt door de tekst werden kruipbraam en kruipframboos aangeplant.
De praktijk verschilt echter van de theorie…
Op plaatsen waar ze flink hadden moeten groeien, bleven framboos en braam zielige scharminkels. We moesten voortdurend opletten, dat we ze niet met het onkruid mee zouden wieden. Bij het informatiebord hadden we er ook een aantal aangeplant tussen de pluimhortensia’s. Een paar jaar lang knikten we elkaar toe, ja dit is mooi, zo is het de bedoeling. De braam en framboos beantwoordden volledig aan onze wensen. Tot september 2022…… na een droge zomer kwam er eindelijk wat regen. De braam en framboos bij het informatiebord kregen ineens een enorme groeispurt en binnen een paar weken verdwenen de pluimhortensia’s volkomen uit het zicht. Sommige werden totaal overwoekerd.
Bijstellen al die goede inzichten!
We erkenden nederig dat dit toch geen goed idee was. Er zat niets anders op, ze moesten eruit en we merkten al snel dat dit een pokkenwerk was. Gelukkig kregen we deze winter hulp van hovenier Jordy Koenderink. Nadat we alle hortensia’s in veiligheid gebracht hadden, ging hij mechanisch de bramen en frambozen te lijf.
En vervolgens……wat dan nu……weer heel goed nadenken….
Tussen de hortensia’s komt nu een mix van Geranium Rozanne en Nepeta Faassenii (kattenkruid) Deze twee zullen over langere tijd de border in een goed evenwicht houden. Met deze vaste planten verlengen we ook de bloeitijd flink.
Onze verwachtingen zijn hoog gespannen…..